kleine perikelen ondermijnen het broze geluk
de stilte klaagt in onhoorbaar denken, angst
verduisterd het licht in oprechtheid van woorden…
Bekoring opgedroogd als doornige rozenstruiken
verwelkt door onopneembaar vallend vocht
het fundament aangetast door zilte tranen
slechts zoutkristallen vormen een geplaveide weg…
Zie hoe prille zonnestralen kwenen in licht
verscholen in een sluier van verduistering
die het zicht ontnam van een liefde in reflectie
getalmd door onuitgesproken verlangens…
Janette Scharenborg: | Maandag, oktober 03, 2005 09:54 |
schitterend geschreven en heel graag gelezen, veel liefs Janette | |
ja©ky: | Maandag, oktober 03, 2005 08:03 |
Heel mooi jacky |
|
H.J.: | Maandag, oktober 03, 2005 01:35 |
Mooi Jeffry. ondanks thema met plezier gelezen. H.J. |
|
maria : | Maandag, oktober 03, 2005 01:30 |
ademloos gelezen voelt goed je weer terug te zien hier liefs, maria |
|
Auteur: Jeffry | ||
Gecontroleerd door: maria | ||
Gepubliceerd op: 03 oktober 2005 | ||
Thema's: |