Laat ochtenddauw een zonsondergang vormen
In uiteenlopende kleuren van zwart
Boetseer de zon tot een nachtegaal
Zij zingt beter dan dat zij schijnt
Geen nacht zal over mij waken
Opdat ik niet met voeten en handen gebonden zou zijn
Uwer woorden in mijn hand
Vervagen chaotisch in een stille schemering
Ik heb niet het recht
Om de wereld buiten haar lijsten te schilderen
En fantasierijke oorden
Zijn mij machtig als het laatste oordeel
Gouden draad als die van Adriadne
Neem ik vast om blindelings geleid te worden
De laatste neergeslagen blik in tranen
Zal het einde van een leven betekenen...