Herfstleed 1.
Het is ochtend, een uur of negen,
Ik sla het dekbed van mijn lijf
Open het gordijn, wat zie ik, regen,
Geloof dat ik in mijn bedje blijf.
De zon gluurt door het wolkendek
Zij doet haar plasje door het vergiet.
Het is wel een wat vreemde plek
Maar zij denkt dat niemand haar ziet.
Nou, horen en zien vergaan je wel
Haar waterstroom klettert op het dak
Dan staat zij op, de mademoiselle,
Overigens wel op haar gemak.
Ze is schijnbaar nog niet ontwaakt
Gaat nog maar even onder de wol
Dus zij naar het schijnt het schijnen staakt
En ik heb er stilaan mijn buik van vol.
Ze heeft geen idee hoe ik mij wel voel
Ik krijg met haar geen enkele band
En stel ik mij dan maar een ander doel;
Ik stap op en ga fijn naar een warm land.
25-9-2005
Klaes: | Zaterdag, oktober 01, 2005 20:39 |
Friesland? Groet/Klaes |
|
poky: | Zaterdag, oktober 01, 2005 19:38 |
dat zou ideaal zijn enkele maanden naar spanje de herfst en winter doorbrengen,zie het wel zitten,groeten,poky | |
Mathilde: | Zaterdag, oktober 01, 2005 17:23 |
maarreh... in een storm door vliegende bladeren rennen heeft ook wel wat hoor!! liefs, mathilde |
|
Lia : | Zaterdag, oktober 01, 2005 16:59 |
meneer Han, waar gaat u heen dan? knuffel, Lia |
|
Auteur: neznaj | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 01 oktober 2005 | ||
Thema's: |