Zielen kwamen samen
om te vervoegen tot één.
Van even daarvoor naar
toen, die tijd.
Vervoegde zielen waren samen
voor toen, dat even.
Ze braken in tweeën
om te vervallen in pijn.
Eén overleefde,
de ander viel om stilletjesaan
terug te vliegen.
Zielen denken aan toen,
die mooie tijd maar,
ze praten nooit.
En het wil maar zeggen;
je was de eerste.