29-09-05
Het leven moe van al het lijden
de zin van alles door pijn verdreven
enkel dood kon haar bevrijden
ze had de hoop al opgegeven
Ze keek bang door doffe ogen
ze kon haar lot niet meer ontkomen
de medische wereld had haar bedrogen
het leven was haar al ontnomen
Ze heeft gevochten met al haar kracht
maar ze kon het niet langer aan
ziekte had haar in haar macht
en heeft haar van ons laten gaan
Kim
Laura Luijkx: | Donderdag, september 29, 2005 16:24 |
Kippevel meisje! Prachtig mooi geschreven! Liefs, |
|
Fortune: | Donderdag, september 29, 2005 16:07 |
droevig, maar mooi neergezet.. Ondanks je rijm, is het zeker niet geforceerd.. mooi gedaan! En succes vandaag! liefs, Samantha |
|
Lijntje: | Donderdag, september 29, 2005 15:01 |
heel mooi.. triest .. maar mooi.. | |
chocaatje: | Donderdag, september 29, 2005 14:42 |
Kippevel.Mooigeschreven.Erg triest. liefs mieke | |
Auteur: Quando | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 29 september 2005 | ||
Thema's: |