ik heb geen keus,al stootik elkekeer me neus.we passen niet bijelkaar,dat ziet iedereen,en het is waar.maar toch kan je niet late gaan,en jij mij ook niet,want niemand ziet,dat we allebij gewoon bang zijn,bang om liefde te geven bang voor pijn
ik wist van te voren hoe het zat.je hebt veel verdriet gehad.je bent koel en bot,je doet bijna altijd rot.maar ik ben precies het zelfde,en in me hooft weet ik dat we uit het zelfde hout gesneden zijn..uit onzekerheid ga jij aan de bier ik aan de wijn..
we hebben geen keus ,maar oeen nu toch echt na gaan denken,wilen we elkaar ons hartje schenken?durven we het dan nu eindelijk aaan??of moeten we elkaar laten gaan
en proberen los te laten aan iets dat nooit zal zijn,door ons verleden door hartpijn??
Lifeless: | Woensdag, oktober 12, 2005 20:02 |
jeetje! probeer 't verleden te verwerken, probeer elkaar te steunen en steun bij elkaar te vragen... sterkte! |
|
Auteur: faith&hope | ||
Gecontroleerd door: maria | ||
Gepubliceerd op: 28 september 2005 | ||
Thema's: |