Ik pakte je handen vast.
Samen starend naar de maan
Ik dacht toen lieverd, samen
Kunnen wij de wereld aan
Ik hield je stevig vast
Wou je nooit meer laten gaan
Voel je nu dan niet die warmte meer
Die voor mij altijd zal bestaan ?
Het leek wel een film
Zo warm, perfect, intens
Met het strand, de zee, de sterren
Een uitgekomen wens
Ja ik zal er later vaak denken
In een huis. Verlaten, stil en koud
Aan jouw m’n allerliefste
je bent een vrouw van goud