mijn wereld heeft een schok ondergaan
leeg ben ik van binnen
en voel me zo stijf als een pop
een trein met vertraging kan ik nog halen
maar een ontspoorde niet meer
ik voel me als heb bergen verzet
en die steeds teruggeschoven worden
de kleuren zijn uit mijn lichaam getrokken
de afstandelijke afstand,
die er altijd was,nu nog groter
ik staar wat wezenloos voor mij uit
zwemmend in een grote leegte
© Klaes
28-09-05
hiljaa: | Woensdag, september 28, 2005 20:47 |
ficti ...goed neergeschreven! knufliefs--hiljaa-- |
|
Will Hanssen: | Woensdag, september 28, 2005 16:19 |
Mooi...... Will |
|
Niniki: | Woensdag, september 28, 2005 16:07 |
knuffie Nini | |
Mathilde: | Woensdag, september 28, 2005 09:21 |
dit vervult mij met stilte... kus, mathilde |
|
remie: | Woensdag, september 28, 2005 08:43 |
griepje in aantocht ???...liefs Remie | |
Auteur: Klaes | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 28 september 2005 | ||
Thema's: |