Laat je nu maar even gaan
Laat de rust maar even komen,
laat je tranen maar even gaan,
het maak niet uit dat je het even moeilijk hebt,
iedereen kan soms het leven niet meer aan,
laat je nu maar even troosten,
want ik kan delen in je verdriet,
dat verzacht misschien de pijn,
zodat je het leven weer een beetje ziet.
laat je gevoelend nu maar spreken,
een woord is genoeg voor 1000 zinnen,
want ik zal jou gevoelens begrijpen,
en proberen samen opneiuw te beginnen,
laat maar even een deel van jezelf zien,
ook al is het verdriet nog niet voorbij,
dan laat ik je zien hoe mooi het leven is,
en ontdek jij misschien een ware vriendin in mij.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: * kleintje | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 26 september 2005 | ||
| Thema's: | ||