De poort zachtjes open
Waar mijn motor staat
Het huis stil en donker
Ik duw hem tot op straat
Handvat amper draaien
Vertrek zonder kabaal
Langs vertrouwde straten
Tot aan het kanaal
Een wolkenloze hemel
Verkilt de stille nacht
Ik zit stil op een bank
Alsof ik iets verwacht
Het water zwart en glad
Het veld ademt het duister
Ik hoor heel in de verte
Vertrouwd asfaltgefluister
Rondom een smalle sikkel
Zie ik plots sterren staan
En plots weet ik waarom
Ik naar die plek moest gaan
Ik zoek voor jou die ene
Die het mooiste licht geeft
Vang haar met mijn ogen
Het lijkt wel of ze leeft
Die ster die zal je troosten
Als jij naar boven kijkt
Want met mooie gevoelens
Werd ze vannacht verrijkt
Hemelse Kus: | Zaterdag, september 24, 2005 09:22 |
Hemels kusje voor dit gedicht | |
kimW: | Zaterdag, september 24, 2005 09:18 |
Dank je lieve Scientist voor deze mooie en intense woorden je maakt me stil lkk |
|
Auteur: scientist | ||
Gecontroleerd door: maria | ||
Gepubliceerd op: 23 september 2005 | ||
Thema's: |