Flonkerende glazen
een rode volle wijn
flitsende blauwe ogen
die kijken in mijn zijn
Brandende kaarsen
een kleed zuiver wit damast
wie is toch die lieverd
die mij met een etentje verrast
Een blanke lelie geurt
charmeurs bestaan nog echt
je lacht en zegt eet smakelijk meis
Carpaccio als voorgerecht
Zacht hoor ik Mozart op de achtergrond
de tafel met glanzend zilver gedekt
bestek van buiten naar binnen
zo is me dat geleerd…werkt perfect
Zalm met een vleugje dille
de wijn verandert naar wit
en ik denk ach jee, ‘t gesprek
loopt goed, waar zelfs vaart in zit
Dan zijn we toe aan het nagerecht
wil je koffie of liever een ijsje
waar gaan we voor wat nemen we
jij mag het vertellen meisje
Diner voor twee, romantisch en licht
flonkerende ogen, zie zelfs lichtjes staan
en ik dacht kom voor de boswandeling
trek ik spijkerbroek en dikke trui aan
Ik strompel naar buiten op mijn bergschoenen
besmeurd met modder uit het bos
sta een beetje wiebelig op de benen
maar verder loopt het wel los
Ik heb het weer gehaald…..
L.Bert: | Vrijdag, september 23, 2005 23:50 |
Leuk gedicht na romantisch boswandelingetentje. | |
Dirk Hermans: | Vrijdag, september 23, 2005 20:59 |
mooi liefs Dirk |
|
Klaes: | Vrijdag, september 23, 2005 20:50 |
wat een marathon zeg Groet/Klaes |
|
m@rcel: | Vrijdag, september 23, 2005 18:55 |
lijkt me een heerlijk gerecht, krijg er honger van ;-)) Heel mooi geschreven Liefs m@rcel |
|
Fortune: | Vrijdag, september 23, 2005 16:56 |
kga ook naar zo'n vent zoeken! |
|
Auteur: remie | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 23 september 2005 | ||
Thema's: |