Als dauwdruppels in een morgenzon
droogt je liefde voor mij op
je gaat geheel je eigen weg
mijn gevoelens staan op z’n kop
Voel me alleen en eenzaam
liefde is zo teer en breekbaar
ik kan zo niet met je door
waarschijnlijk zijn we niet klaar
Geen weekend rust, wel samen
rennen, hollen, vliegen, nog meer er in
aan de gewone dingen kom je niet toe
zo heel anders dan in het begin
Alles op tijd klaar en jij holt maar door
maar waar blijf ik in het geheel
het is nu genoeg, laat me maar
ik voel me als derde rad, eventjes teveel
Langzaam droogt de dauwdruppel op
de zon schijnt vandaag niet meer zo fel
geef me een adempauze even
misschien red ik het alleen toch wel
mienke: | Donderdag, september 22, 2005 22:40 |
erg mooi geschreven, liefs mienke | |
Jan van Dord: | Donderdag, september 22, 2005 21:14 |
Een mooi gedicht Remi!! jan |
|
Fortune: | Donderdag, september 22, 2005 20:49 |
droevig gedicht.. Sterkte.. liefs, Samantha |
|
kimW: | Donderdag, september 22, 2005 20:46 |
mooie woorden (en ik snapte je wel hoor...was gewoon zelf een beetje snel geïrriteerd erover, sorry) |
|
Auteur: remie | ||
Gecontroleerd door: michris | ||
Gepubliceerd op: 22 september 2005 | ||
Thema's: |