stenend stoot ik mij in het verleden
zachtjes neuriënd naar mijn verborgen wortels
kwetsbaar wankelend
mijn gedachten in een wolk van tijd en ruimte
ik ben niet meer die ik was
gestruikeld in het leven
voor eeuwig vastgeklonken
in een gekwelde meedogenloze pijn
© Klaes 21-09-05
Irdana: | Woensdag, september 21, 2005 14:26 |
troost knuf * Irdana |
|
lommert: | Woensdag, september 21, 2005 08:55 |
mijn gedachten in een wolk van tijd en ruimte...indenkbaar..alhoewel er fictie staat willem |
|
scientist: | Woensdag, september 21, 2005 08:51 |
Fictie? Voor velen zeker niet. Sterk verwoord. |
|
chocaatje: | Woensdag, september 21, 2005 08:50 |
Heel krachtig en mooi. Liefs mieke | |
psych: | Woensdag, september 21, 2005 08:35 |
het leest alsof er een pijn met je mee wandeld gr,,elze |
|
remie: | Woensdag, september 21, 2005 08:14 |
een krachtig dicht...liefs Remie | |
Annemieke van der Ven: | Woensdag, september 21, 2005 06:49 |
Mooi.. X Annemieke |
|
Lia : | Woensdag, september 21, 2005 06:25 |
blijft mooi.. ik hou wel van deze korte dichten... | |
Niniki: | Woensdag, september 21, 2005 00:48 |
brrr.....mooi Knuffie Nini |
|
m@rcel: | Woensdag, september 21, 2005 00:41 |
schitterend mooi fictief geschreven heel,heel mooi slaap lekker m@rcel |
|