De oude man
Een oude man zat op een bank,
en ik vervoegde me bij hem.
Zijn gezicht stond vol rimpels,
van de ouderdom dacht ik.
Ik vroeg hem:
"Hoe kom je aan de rimpels?"
Hij antwoordde me:
"Van al de goede daden,
die ik heb gedaan."
Want het zijn geen rimpels
van ouderdom en leed,
maar van vreugde,
om elke dag dat ik
goed was voor mijn medemens.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Bert Lagom |  
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 19 september 2005 | ||
| Thema's: | ||