Alle mooie sprookjes zijn uitgestorven
Enkel monsters en spoken overleven
Sagen liggen als vergeten in korven
Geen fee noch kabouter is nagebleven
Onze jeugd ligt zenuwachtig bedolven
Onder een hoog technologische regen
Waarvan zij de niet gekende gevolgen
Eens vroeg of laat wel zullen overwegen
Geen eerbied voor hen die zijn afgestorven
Weinig aandacht voor hen waarmee ze leven
Door tv, gamecup, gsm bedorven
Komen ze zelfs hun eigen niet meer tegen
Hoe liefdeloos zijn mensen als weerwolven
Als ze elkaar geen dromen kunnen geven
Hoe droevig ben ik, en toch niet verbolgen
Zo niet had ik dit niet voor hen geschreven