je neemt mij in je armen tder en zacht
jou liefkozende kussen smelten ons samen in de nacht
vleiend leggen wij ons zachtjes neer
het verlangen breekt dat laatste stukje verweer
we lossen op in een zaligmakende éénheid
we verdwijnen in een verzachtende vergetelheid
ontzichtbare vleugels tillen ons hoog de hemel in
vol lieflijkheid kijk ik haar aan
die gene die ik bovenal bemin
met een pijnlijk besef sla ik mijn ogen open
dromen zijn bedrog
mag ik blijven hopen