Verbasterd in geheel
Met langzame tred stap ik steevast
uit mijn duizenden dromen
die verward voor mij zijn gespreid
als een hoop verdorde bladeren
In mijn witte jurk niet langer wit
maar bleekgezind is mijn humeur
af en toe een grijzer toontje
die mijn karakter weder siert
Ik besta niet uit zelfzuchtigheid
noch uit het zwakke des mens
ik ben eenmaal mijn eigen ik
nimmer meer mijzelf passerend
…
Rachel
Auteur: Rachel Rutten | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 14 september 2005 | ||
Thema's: |