Vereeuwigd in mij
ik schreeuw uw naam over stranden
vallend in verpletterende stilte
donkergrijze wolken weerkaatsen
melancholische klaagliederen
die ik lachend huilend aanhoor
de mist tracht hetgeen te verbergen
wat mij zo dierbaar was geworden
wijl zij verder van mij verwijdert raakt
nimmer zal ik haar kunnen vergeten
herinneringen vereeuwigd in mij
ik zie de maan de mist doorbreken
zij treft met haar schijnsel mijn hart
parels vallen doorzichtig op zacht zand
ter nagedachtenis aan mooie tijden
- ik zal u nooit vergeten.
…
Rachel
m@rcel: | Woensdag, september 14, 2005 18:17 |
delend, teder, liefdevol geschreven prachtig Rachel Knuff/liefs m@rcel |
|
Auteur: Rachel Rutten | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 14 september 2005 | ||
Thema's: |