vraag me niet te huilen
niet te snikken om wat was
want mijn tranen zijn te zuur
om de wereld nog te tonen
vraag me niet te schreeuwen
niet te smeken om de slaap
want de nachten zijn te lang
en te angstig om te leven
vraag me slechts te zijn
waar jij bent in bange tijden
vraag me te omarmen
wat het leven ons nog brengt
14-09-05
Siseria: | Zondag, oktober 08, 2006 23:27 |
Wat een prachtig gedichtje :) Het raakt me.. | |
Renate-td-: | Donderdag, september 15, 2005 00:46 |
Doet me pijn jouw pijn te lezen.. dikke knuff Ben | |
mamsiemomo: | Woensdag, september 14, 2005 17:50 |
mooi.... rakend.... | |
nienk: | Woensdag, september 14, 2005 16:51 |
prachtig geschreven. liefs |
|
switi lobi: | Woensdag, september 14, 2005 14:14 |
Dikke kus, liefsliefs switi lobi | |
Sheena: | Woensdag, september 14, 2005 13:23 |
ut moet er eens uit, bij jou is dat nu zie ik, en dat is goed, thank god voor het talent te kunnen schrijven en afschrijven. onhandige stomp in je zij, je kompt er wel jij. zeldzame Sheenknuf. |
|
christina: | Woensdag, september 14, 2005 12:52 |
ik vraag niets sla alleen mijn vleugels uit en spreidt ze om heen dikke knuff van je mamsje van nu |
|
Auteur: Benjamin de Rooy | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 14 september 2005 | ||
Thema's: |