Nachtelijk pracht
De zon schrijnt de horizon,
waar alles lijkt te branden
Hoor vogels kwetteren
hun laatste lied inluiden
Wanneer de nacht valt,
begint duisternis te sluimeren
De maan die haar schijnsel werpt,
door het blad van de lindeboom
Een eenzaam figuur in het donker,
leunend tegen de betrouwbare stam
zij aanschouwt de nachtelijke pracht
wijl een verrukt lachje haar mond siert
…
Rachel
Janette Scharenborg: | Dinsdag, september 13, 2005 21:55 |
schitterend rachel, buiten gewoon. Veel liefs | |
Sifra.K: | Dinsdag, september 13, 2005 18:49 |
Graag zal ik die persoon willen zijn. Mooi geschreven Liefs, Sifra |
|
sunset: | Dinsdag, september 13, 2005 18:33 |
Mooi. Zacht, teder, mooi. Liefs / sunset |
|
~MeLoDy~: | Dinsdag, september 13, 2005 18:11 |
mooi gedicht... gr. MeLoDy |
|
~bengel~: | Dinsdag, september 13, 2005 17:50 |
erg mooi geschreven mooie verwoording graag gelezen groet bengel |
|
Auteur: Rachel Rutten | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 13 september 2005 | ||
Thema's: |