Hoe bizar kan het lopen
in een droom die gek genoeg
begint
met - hoe kan het ook anders - vleugels
waarin ik als tsjoeke tsjoek
machinist piloot pechvogel zit
om vervolgens als een tuimelende
struisvogel of zoiets
neer te vallen.
Maar in de hemel is het witter
dan het schone linnen waarin
mijn dolgedraaide gedachten dingen doen
die in de diepte van de nacht
edele kunsten daadwerkelijk van hun stuk brengen.
Om maar te eindigen
met de ober die
doodleuk
mijn hoofd op een schaaltje brengt.
| sergev2005: | Maandag, september 12, 2005 23:49 |
| Knappe verwoording, sterk gedicht. Graag gelezen, groet, Serge |
|
| ~MeLoDy~: | Maandag, september 12, 2005 10:28 |
| dromen zijn (soms) bedrog :) leuk geschreven... gr. MeLoDy |
|
| Auteur: Edwin van Rossen | ||
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 12 september 2005 | ||
| Thema's: | ||