Ik weet niet meer wat juist mijn gevoel is .
Ik word er gewoon deprie van , je zal mij niet begrijpen , want ik begrijp mijn eigen ik nog eens niet meer .
Of het aan de nieuwe school ligt , of aan jou ... dat weet ik niet . Maar ik zit in ieder geval vol met twijfels .
Niemand ziet me precies staan , ik loop precies alleen , met echter niemand om me heen . Ik eet nooit meer , oftewel is het gewoon één hap , dan krijg ik al kotsneigingen . Oké, ik heb er al met heel veel mensen over gepraat , maar ze kunnen me niet helpen . Ze zeggen altijd van ' het is toch ook aan ene kant goed dat je minder eet , dan val je af ' dat zeggen ze altijd met een knipoog . Misschien hebben ze wel gelijk dat je afvalt , maar ik word er niet veel beter van ! Ik wil alleen jou , ik wil van die depri af zijn ...
in één woord , ik wil gewoon een leven zonder zorgen en pijn , en ook een leven met jou delen ...
dat zou pas echt een leven zijn ...
~voor mijn schatje~ ( ik kan echt niet zonder je , en ikweet gewoon dat je de ware voor mij bent . )