Zou ik je angsten kunnen pakken
met vingers, vliegensvlug
dan nam ik ze van je over
en vocht ze allemaal terug.
Zou ik je tranen kunnen drogen
met woorden, alleen voor jou
dan sprak ik ze alle dagen
totdat jij me geloven zou.
Maar mijn magie reikt niet verder
dan jouw wanhopige ogen
die nu slechts enkel beelden zien
van tijden, allang vervlogen.
En in heldere momenten
voel ik je angst zo dichtbij
dat het mijn hart breekt...
lieve oma van mij.
melaniiee-e: | Woensdag, september 22, 2010 22:01 |
geweldig moooi | |
psych: | Dinsdag, september 06, 2005 08:38 |
wauw,,prachtig geschreven,,, Wel een droevig gedicht,,,heel lief gedaan voor je oma,, liefs,,elze |
|
Renate-td-: | Dinsdag, september 06, 2005 00:46 |
Ontroerend gedicht. heel mooi Liefs Renate |
|
m@rcel: | Maandag, september 05, 2005 23:12 |
Heel mooi geschreven en graag gelezen Knuff/liefs m@rcel |
|
Auteur: Chispa | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 05 september 2005 | ||
Thema's: |