Liefdesleed.
Onmacht vlindert door mijn hoofd
Het kwam ook als een mokerslag,
Van mijn geluk abrupt beroofd,
Dit was voor mij de zwartste dag.
Jij was de prins op het witte paard
De man in mijn nu heerlijk leven,
Nu heb jij verdriet bij mij gebaard
Waar ik alles voor jou wilde geven.
Tranen stromen als een waterval
Met het geweld van een orkaan
Mij badend in mijn tranendal,
Jij bent zo maar van mij weggegaan.
Ik gaf jou mijn liefde, lijf en creditcard
Van mijn illusies totaal beroofd.
De card die jij hebt leeggehaald,
De man waarin ik altijd heb geloofd.
Ik ben naar de Sahara toen gevlucht
Bouwde daar een zandsculptuur
Voelde mij daar opgelucht
Ook met jouw beeltenis, heel puur.
Bij het ochtendkrieken kraaide de haan
In jouw armen mocht ik ontwaken
Jij keek mij glimlachend aan;
Zo'n droom wil ik nooit meer smaken.
5-9-2005
Niniki: | Maandag, september 05, 2005 18:52 |
Ach jee Han, dat moet beslist een nachtmerrie zijn geweest! ;-)) Het is weer eens wat anders dan 5 freakdames in je hemelbed. hihihi knuffie Nini |
|
Lia : | Maandag, september 05, 2005 16:57 |
je hebt een levendige fantasie meneer Han...knuffel.. | |
Raira (Ria): | Maandag, september 05, 2005 14:26 |
mooi geschreven en als ik geen fictie had gezien zou ik denken dat er een vrouwenhand in het spel was hihi liefs Ria |
|
Will Hanssen: | Maandag, september 05, 2005 14:26 |
Ik lees fictie, maar er zit heel veel in. kanp gedaan hoor! Will |
|
Klaes: | Maandag, september 05, 2005 14:13 |
mooi hoor maar wat is vrouwelijk schrijven? Groet/Klaes |
|
m@rcel: | Maandag, september 05, 2005 13:52 |
heel mooi neznaj en zeer graag gelezen Liefs m@rcel |
|
Auteur: neznaj | ||
Gecontroleerd door: maneschijn | ||
Gepubliceerd op: 05 september 2005 | ||
Thema's: |