ijskristallen
ik luwde mijn woorden
toen jij sprak van zomers
jij tekende ijskristallen op het witte doek
zo mooi; maar wij alleen
konden het horen
een deken van sterren
zeeën van ruimte verborgen
altijd al een voelend weten
dat er meer is
tussen hemel een aarde
toen ik mijn wijnen had gedronken
en mij mousseerde met de prikkel
waarvan het Godsverlangen duizend
schepen liet verstranden, was jij
als redder op mijn hand
zonder woorden te gebruiken
als verstaander van de stille geest
enkel door blikken uit te wisselen
zullen bestemmingen des wegens
elkaar altijd weder vinden
duo Psych & Lia
sergev2005: | Zondag, september 04, 2005 20:23 |
Graag gelezen gedicht, Groetjes, Serge |
|
Klaes: | Zondag, september 04, 2005 19:17 |
SAmen weer uit het Zuiden en Noorden zulke mooie woorden Groet/Klaes |
|
Annemieke van der Ven: | Zondag, september 04, 2005 15:42 |
Prachtig.... X Annemieke |
|
hiljaa: | Zondag, september 04, 2005 15:12 |
prikkelend mooi! knufliefs--hiljaa-- |
|
kriekske: | Zondag, september 04, 2005 14:59 |
machtig prachtig duo gedicht... liefs |
|
m@rcel: | Zondag, september 04, 2005 13:33 |
schitterbaar mooi geschreven door een pracht duo Knuff/liefs m@rcel |
|
Auteur: Lia van der Fluit | ||
Gecontroleerd door: kitty23 | ||
Gepubliceerd op: 04 september 2005 | ||
Thema's: |