je komt toch niet
wat moet je doen als angst, weemoed, en woede je hart komen binnenstromen, zoals de zee het land bij vloed?
de koude wind je ogen glazig maken, en zich als een koud deken naar je strot grijpt en je afsluit van alle warmte van buiten?
als alleen de donder je kan overstemmen,
als je warmte vindt in het ijs om je hart?
wat moet je doen als je bang bent voor het licht, en de nacht boven de dag verkiest?
als alleen schreeuwen je doet vergeten,
als je er achterkomt dat je ouders gewoon mensen zijn, en niet meer op al je vragen een antwoord weten,
wat moet je doen als je droomt over weg lopen naar de zon,
en deze al je ongenoegens laten camoufleren,
als je je realiseert dat er nog zoveel dingen zijn die je moet leren...
bij jou verdwijnt alles, bij jou ben ik stil,
jij bent alles wat ik nodig heb,
bij jou is het eb.
waar ben je nu ik je nodig heb, in stilte schreeuw ik je naam,
tot de donder me overstemd, en het licht me verblind,
tot mijn echo's zachtjes weg galmen uit mijn dal,
tot ik zachtjes in mijn hoekje,
ineen gedoken in slaap val.
je komt toch niet.