Het was geen liefde,
dat mij verbond
met jou.
Het was je pijn.
Ik zie nog de kleuren die afstaken
tegen het vrolijke leven van de lach
de tranen die jouw gezicht schilderden
waren niet doorzichtig en brachten geen rust
ze waren zwart, en ze tekenden je;
je ogen,
het verdriet
en de pijn,
de eenzaamheid
Ik ruik nog de angst die je omringde
ik zie nog hoe alles uit je handen glipte
terwijl je zo smachtte naar controle
je wilde niet het slachtoffer zijn
terwijl dat alles is wat je was
het is
wat je bent,
en zult zijn.
Slachtoffer van je eigen ik.
Fri..: | Vrijdag, september 02, 2005 18:14 |
geweldig, echt poƫtisch mooi (knikt, jaja) Liefs |
|
°BrokenSmile°: | Vrijdag, september 02, 2005 15:08 |
Prachtig verwoord, maar zo pijnlijk.. |
|
Auteur: Sugared_Placebo | ||
Gecontroleerd door: benji | ||
Gepubliceerd op: 02 september 2005 | ||
Thema's: |