Moeder
Wat heb je hard gestreden !
Je wilde nog niet gaan,
nog even verder leven,
dat kon je nog wel aan.
Drie maal namen we afscheid,
en steeds kwam je weer bij.
Verdrietig dat we waren
en later toch weer blij.
Je woont nu vlak bij mij
tis een kwartiertje lopen
ik blijf steeds aan je zij
Dat je het weet ,mag ik hopen.
Al weet je het niet meer,
waar je woont ,en wie je bent
ik hoop toch elke keer,
dat je mij nog wel herkent.
Cora (zij): | Dinsdag, september 27, 2005 18:36 |
Voelbaar dit.... sterkte meid.... liefs, |
|
Jannie Hoogendam: | Donderdag, september 01, 2005 18:45 |
ohhh, dat lijkt me erg als ze je niet meer herkent...gelukkig heb ik dat niet mee hoeven maken... Liefs en mooi gedicht Kusss Jannie |
|
caroline leeuwerck: | Donderdag, september 01, 2005 18:37 |
heel mooi geschreven x |
|
Lia : | Donderdag, september 01, 2005 16:22 |
hartroerend ........ knuffies, Lia |
|
nirina: | Donderdag, september 01, 2005 16:14 |
Heel mooi Jacqueline!! het ontroerd me. |
|
Auteur: jackie lokker | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 01 september 2005 | ||
Thema's: |