Ik speelde knikkers, jij was de grote bom
lichtgeraakt sprong jij uit mijn dromen
en weer was ik op mij alleen ; onbehouwen
bouwde ik een muur van zachte stenen om me heen
gedachten raakten in een gevecht
met mijn ziel, die toch wel wist van eeuwen
lang van wat ik was, geen prins op een wit paard
maar een strijder gemaakt van voelend pijn
ik was groen met nieuwe bomen
en dronk liefde uit de handen van
stukgeslagen steen, ik sliep met alle
zorgen en schuwde mij voor de
nieuwe morgen
Psych
Rien de Heer: | Donderdag, september 01, 2005 18:48 |
Oeii..mooiiiii.... Groetjes, Rien. |
|
m@rcel: | Donderdag, september 01, 2005 18:46 |
heel,heel mooi Knuff/liefs m@rcel |
|
Klaes: | Donderdag, september 01, 2005 17:14 |
Top Groet/Klaes |
|
hiljaa: | Donderdag, september 01, 2005 16:57 |
ware poezie! een strijder!!! dat is geen fictie denk ik! knufliefs--hiljaa-- |
|
remie: | Donderdag, september 01, 2005 13:59 |
heel mooi, die prinsen hebben tegenwoordig een volvo of bmw heb ik gemerkt...liefs Remie | |
Henk Knibbeler: | Donderdag, september 01, 2005 13:38 |
jambe, jambe, wat een geroffel van denkbeelden en met een slijpsteen in dit gedichtenbeeld neergezet, mooi, gewoon mooi elze, groets, Henk. |
|
Lia : | Donderdag, september 01, 2005 12:41 |
ik vind je wel een strijder.. en dat paard...laat die maar in de gang staan hoor... hopen dat ie niet alles onderschijt.. geeft zon troep he.. kus, | |
H.J.: | Donderdag, september 01, 2005 09:46 |
Prachtige poëzie. Heel graag en aandachtig gelezen. H.J. |
|
Lievelingetje45: | Donderdag, september 01, 2005 09:37 |
Weer zo fantastisch verwoord! Liefs |
|
Annemieke van der Ven: | Donderdag, september 01, 2005 08:53 |
En toh is het een prachtige morgen... Liefs Annemieke |
|
Raira (Ria): | Donderdag, september 01, 2005 08:50 |
alleen jij kunt dit zo raak verwoorden een prachtig gedicht weer met diepgang liefs en knufff Ria |
|
Auteur: elze | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 01 september 2005 | ||
Thema's: |