De enige traan
Ik weet nog dat wij lachten
De grapjes waren zeker niet grappig
maar wij lieten simpelweg geen tranen toe
Wat konden wij nog meer doen?
Jouw ogen straalden van geluk
die sterren waren uit de hemel gegrepen
Met twee handen pakte ik ze aan
gulzig, passievol en met veel liefde
Ik vond je toen al mooi
Eigenlijk ben je niets veranderd
Alleen ons verhaal kent een ander slot
maar spijtig geen goed plot
Ik weet nog hoe wij lachten
een dierbaar afscheid werd genomen
Dat hadden we niet moeten doen want die traan,
jouw enige traan, zal ik nooit vergeten
Reacties op dit gedicht
| Quando: | Zondag, augustus 28, 2005 17:18 |
| werkelijk prachtig geschreven. liefs, |
|
| KillingAngel: | Zondag, augustus 28, 2005 16:58 |
| gevoelig geschreven... (K)Kus |
|
| Deep Wishmaster: | Zondag, augustus 28, 2005 16:54 |
| prachtig.. liefs, |
|
| Mayadegeit: | Zondag, augustus 28, 2005 16:21 |
| ´fictie´ jaja.. | |
| Will Hanssen: | Zondag, augustus 28, 2005 16:06 |
| Ontroerend mooi..... Liefs, Will |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Fortune | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 28 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||