Ik voel de angst,
ik voel de pijn,
het gevoel van ik wil altijd bij je zijn.
Toen jij naast mij stond,
was er nog net een beetje hoop dat ik in mezelf vond.
Maar ik liep weg en keek niet om,
geen oplossing of verklaring voor deze som.
Is dit het eind of slechts het begin,
volgt er dan nog een coma na deze zin?