J'ai ecrivée une petite lettre.
Juste pour dire que je t'aime.
Het is weer in des avonds
en ik zit hier thuis.
Te denken en mezelf moe te maken.
Omdat je eens zei:
'Have No Fear want ik ben hier bij
jou als je aan me denkt.'
En ik maar denken...
Het is nu dat ik zeker ben.
Ongelooflijk, voor die ene maal,
zonder hulp.
Het waren enkel gedachten,
gedachten die het zeiden.
Het komt wel goed,
het moet enkel nog loskomen.
Ik zie het wel zitten.
Dat 'wij'.
J'ai ecrivée une petite lettre.
Juste pour dire que je t'aime.
Et je sais que ceci durait pour toujours.