Vlindertje..
Ik kijk door het raam naar buiten heen,
Doelloos voor me uit te staren...
Wachtend tot ik weer slapen mag weer een dag erop..
Steeds een dichterbij de dood
Maar onbewust zie ik daarop een groen blad een prachtige vlinder zitten..
De mooiste kleuren heeft het vlindertje
Groen geel oranje noem het maar zo gek niet op
Spreid zij haar vleugeltjes uit..
Tot een mooi geheel..
Lief vlindertje mag ik met jou mee?
Mee ver weg over oceaan over zee?
Even niet alleen maar met zijn 2 me niet eenzaam hoeven voelen..
Nee dat ik kan zeggen ik heb een ‘echte’ maatje aan mijn zijde staan
Weg van het verdriet en de pijn en angsten die ik bij me draag
Gewoon even met jou mee met jou gevleugelde vrienden zijn
Een warme arm om me heen, en stralende liefde
Vlindertje mag ik met je mee?
Ver weg over oceaan en zee
Daar waar altijd de zon schijnt
Waardoor mijn pijn en verdriet voor heel even verdwijnt
Waar ik even mezelf kan wezen
Even niet hoeven vechten echt rust ooh wat lijkt me dat fijn
Dank je mooie vlinder
Voor deze mooie kleurrijke rit
Ik weet het zit er bijna op, de dingen vervagen
Maar toch wil ik het beeld niet los laten
Maar nog even samen met je weg dromen
Even in andere werelden komen
Mijzelf ver weg trekken uit de realiteit
Want dat is wat ik het liefste mijdt
Maar nu is mijn eind bestemming weer bereikt
Ik open mijn ogen en besef “ik was even aan het weg dromen”
En leef weer in de keiharde realiteit
Ik besef dat ik door moet gaan..
Maar lieve vlinder het was even fijn voor het moment dat ik met je mee vliegen mocht..