Het leven huilde
tranen in haar ogen
elke dag zoveel verdriet
ondraaglijke pijnen
niemand die haar ziet
eenzaam in het leven
strijdend zonder zwaard
met bebloede ogen
niets is haar wat waard
het leven huilde
haar rustig tegemoet
gaf haar een kus van oneindigheid
en nam haar laatste beetje moed…
Uitdaging van Kerwin
switi lobi: | Dinsdag, september 13, 2005 16:16 |
Sterk, mooi gedicht....liefsliefs switi lobi | |
Rani: | Dinsdag, augustus 23, 2005 11:21 |
tjah ..mooi geschreven ! kwetsbaar gedichtje.. Liefs, Rani |
|
Benjamin de Rooy: | Maandag, augustus 22, 2005 21:31 |
pfoe..... je bent op dreef meid.... je krijgt me 2 keer op rij stil met een gedicht... | |
lil_bitchy_nick: | Maandag, augustus 22, 2005 14:12 |
Ik geloof dat hij geslaagd is? Ik vind hem iniedergeval heel erg mooi! Liefs, LiL_Bitchy_Nicky |
|
Para**Wijffie: | Maandag, augustus 22, 2005 13:41 |
inderdaad erg mooi neergezet.. ik ben er stil van! precies zo als het leven gaan kan! *knuf* |
|
Jorie: | Maandag, augustus 22, 2005 13:12 |
mooi neergezet, ik heb kippenvel. Wat kan het leven toch oneerlijk zijn he? Dikke knuffel majorie |
|
Auteur: Lianne van Kesteren | ||
Gecontroleerd door: fox_bert | ||
Gepubliceerd op: 22 augustus 2005 | ||
Thema's: |