Laat ons samenkomen
Ik zag je in een stralend veld met wapperende haren
De zwoele morgenwind danste erdoorheen
De morgendauw gaf parels in je haren
Een enkele grijze wolk die op slag verdween
Bij mijn zien naar jou heb ik je gevangen
Gevangen in mijn oog en huiswaarts genomen
Bevrijdend thuis was je verlangen:
Laat ons samenkomen
Teer heb je mijn hand gepakt, bewogen
De verf over het doek met een liefdevol stemgeluid
En nog voordat het geheel kon drogen
Zat zij er al in en kwam er nog stralender uit
willem
psych: | Vrijdag, augustus 26, 2005 16:52 |
een mirakel,,, heerlijk,,, |
|
Rien de Heer: | Maandag, augustus 22, 2005 20:42 |
Wow....heerlijk.... Groetjes, Rien. |
|
Lia : | Maandag, augustus 22, 2005 16:53 |
heerlijk delend gedicht van jou... knuf, Lia |
|
Niniki: | Maandag, augustus 22, 2005 15:48 |
prachtig! Knuffie Niniki |
|
hiljaa: | Maandag, augustus 22, 2005 15:16 |
op doek in olieverf !!! heb je tijd die droogt niet snel!!! hihihi! knufliefs--hiljaa-- |
|
m@rcel: | Maandag, augustus 22, 2005 14:54 |
prachtig geschreven heel mooi poetisch Knuff/liefs m@rcel |
|
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 22 augustus 2005 | ||
Thema's: |