Ik was te slecht voor dag en nacht
Ik heb mijn leven grof verkracht
dus ik verkocht mijn ziel en wel
aan de heerser van de hel
De duivel werd mijn beste vriend
en beter heb ik niet verdiend
Nooit heb ik het gevoel van spijt
want gevoelens ben ik kwijt
Ik mis de tranen van verdriet
maar huilen hier dat kan ik niet
dus kras ik in mijn zwarte huid
dan stroomt het rode bloed eruit
Ik ben de duivels echtgenoot
de trouwste makker van de dood
nog maar een zwarte roos in knop
met maffe hoorntjes op mijn kop
De tijd vang je niet met een uur
en ik brand eeuwig in dit vuur
Ik klauw mijn scherpe nagels krom
en lach, maar ik weet niet waarom
Ik lach maar ik weet niet waarom