"Uitstraling"
Vandaag weer eens iets meegemaakt, zomaar
een uitspraak van iemand die je dan raakt.
Op een verjaardag zijn met mensen die je
bijna nooit ziet, die zien iets aan je, je bent
verandert juist je uitstraling is veel anders
zeiden ze, en ze wisten niets eens waarom en
hoe het komt.
Misschien door het leed van de laatste maanden,
want dat dat er is kan ik heel goed betamen.
Maar misschien ook doordat ik voor mezelf gekozen
heb, zo een uitspraak geef je toch ook weer een
beetje pep.
Ook al moeten de moeilijke momenten nog komen,
gewoon weer op mezelf gaan wonen.
Toch zien andere mensen dat ik eindelijk weer
een beetje durf te leven, mezelf zijn en weer
genieten ook al is dat soms maar heel even.
Als ik nu terug kijk op al die jaren vind ik
mezelf soms nu erg dom, dat ik dit allemaal
heb genomen maar weet ook nu waarom.
Toen was er van mijn kant liefde maar ook veel
onzekerheid, en beide gevoelens ben ik nu ten
opzichte van hem echt kwijt.
En nooit zal ik meer iemand met mijn gevoelens
laten spelen, want deze uitstraling bevalt me
erg goed maar wilt die gerust met goede vrienden
delen.