Wachtend tot die telefoon ooit gaat
Waar jij dan aan die andere kant zit
Om te vertellen dat je vanaf nu eeuwig naast me staat
Wachtend tot ooit die deurbel gaat
Waar jij dan buiten staat
Om te vragen of je weer
Een plekje mag innemen in mijn leven
En dan zal ik tegen je zeggen
Dat ik je dat plekje altijd heb blijven geven
Nooit zul je verdwijnen
En dan mag je me nog zoveel pijn en verdriet hebben gedaan
Er zal steeds een plekje voor jou zijn
Hopelijk wil jij daar ooit weer instaan
Anders blijft het vol herinneringen
En een plek in mijn hart
Dat steeds weer even wenen gaat
Omdat jij dan niet meer naast me staat