Het Hart.
Het hart tikt telkens heen en weer
Gaat soms razendsnel te keer
Van links naar rechts en weer terug
Naar Anke toe en dan weer vlug
Van Alexandra rap naar Lia
Vandaar gelijk weer naar Sofia,
Maar Hannie is mijn ultieme doel,
Het hart mint er een heleboel.
Dan slaat het door naar Clementien
Maar die wil mij heel niet zien.
Van Maartje dan naar Albertina
En van Greetje weer naar Klazina.
Hoe liefdevol het hart mag zijn,
Eens sterft het onder liefdespijn.
Steeds trager wordt dan het tikken
Geen pilletjes om op te krikken.
Het slaat toch nog naar Marcella toe
Het hart is blijkbaar nog niet te moe.
Maar het wordt nu toch wel moedeloos
Ziet geen verschil tussen Trien en Toos,
Het slaat niet meer naar Greet noch Til:
Het hart staat nu voor altijd stil.
Het vers heeft ook nog een moraal
En geldt voorwaar voor allemaal;
Je kunt je wel laten verblinden,
Volmaaktheid zul je nimmer vinden.
14-8-2005
psych: | Maandag, augustus 15, 2005 22:37 |
nou,, ha,, geweldig gedicht ,,, humor, van genoten liefs,,elze |
|
Lia : | Maandag, augustus 15, 2005 16:07 |
geweldig moraal..maar je kunt wel streven naar volmaaktheid... | |
sunset: | Maandag, augustus 15, 2005 15:37 |
Zoeken wij die dan? Ikke niet hoor ;=). Liefs en knuf / sunset PS: Heerlijk gedicht dit. |
|
m@rcel: | Maandag, augustus 15, 2005 15:36 |
heel mooi geschreven Liefs m@rcel |
|