Niemand zal het ooit begrijpen wat ik voel en doormaak.
Misschien diegene die het ook meemaken of meegemaakt hebben zullen er een deel van begrijpen.
Iedereen is zo goed voor mij en geven me zoveel liefde.
Maar er is een man waarvan ik het ook wil voelen en horen.
Inderdaad m'n vader.
Ik mis hem zo hard.Zoveel heeft hij misdaan en toch blijf ik hem graag zien.
Ik mis hem zo hard dat ik er zelf m'n eigen leven zou voor geven,gewoon om hem nog één maal te zien.Ik wil weten of hij is verandert.
Is hij verdikt of juist vermagert?
Wordt hij grijs of kaal?
Oh ja welke kleur van ogen heeft hij ook weer?
Ik kan hem me nog vaag herinneren, hoe hij eruit ziet kan ik alleen maar halen uit mijn dromen en herinneringen.
Ik ben alle goede dingen van hem vergeten.
Ze zijn vervaagt en gaan op in mist.
Zoveel verandert sinds ik het vier jaar geleden allemaal heb vertelt.
Ik dacht echt dat ik gelukkiger ging zijn maar...
Ben ik dat?
Littekens over heel m'n lichaam, maar ook mijn hart heeft wonden die maar niet genezen willen.
Er gebeuren inderdaad ook goede dingen in m'n leven maar ik laat ze voorbij gaan.Ik wil ze niet zien of durf ik ze niet zien , wie zal het zeggen.
Ik ben het niet waard, ik heb het mezelf aan gedaan en moet er nu voor opdraaien.
Soms wou ik dat er minder mensen om me heen waren dat ging het allemaal makkelijker maken om te verdwijnen.Naar de plaats zonder pijn of tranen.
Ik ben het beu om bang te zijn en toch kan ik er niets aan doen JA..
krassen, maar dat is ook maar even.
In mijn ogen is er maar één oplossing maar die wordt door iedereen afgekeurd en daar doe ik ze verdriet mee aan.
Ik vind verdriet zelf niet leuk dus moet ik het niemand geven ook.
Ik haat mezelf en heel mijn bestaan.
Als ik voor de spiegel sta zie ik een monster.
Als ik naar iemand anders kijk zie ik een leven, een BESTAAN.
Idereen wil dat ik lach dus..
ik "lach"
Iedereen wil dat ik leef dus...
ik "leef"
De tijd blijft staan, ik ga niet vooruit soms ga ik zelf achteruit.
IK zit in een cyclus, een cirkel.
Hoe graak ik uit die ravijn terug op de berg.
Ik verwacht niet de top, ik vraag balans
Het midden is al ver genoeg.
Ik vraag me soms af
Is het nu beter of had ik beter gezwegen en washet beter vroeger???
Ik weet alleen dat ik toen nog iemand had die ik PAPA noemde.