zeg niets
sluit je ogen
kijk nu goed
hoe liefde kan uitdrogen
verdorven blad
eens zo groen
maar als je het aanraakt
kapot, niets meer aan te doen
leeg rivier
eens zo nat en wild
maar wordt het te veel
raakt al het water verspild
lege ogen
eens zo fonkelend ook al zijn ze toe
maar na al het wenen
te verdroogd, veel te moe
gebroken hart
eens zo verliefd, vol met leven
maar na het verdriet
bijna het bonken opgegeven
wij samen
eens zo gewild, alles zo perfect
maar dingen vervagen snel
en wil ik liever dat je vertrekt