De hoop is weg,
vertrouwen verloren.
Mijn hart gebroken,
en de toekomst,..uitzichtloos.
Hoe kan een liefde,
zo perfekt,zo sterk,
een grote leugen blijken?
Hoe kan een gevoel,
zo diep,zo speciaal,
omslaan naar het niets?
Hoe kan mijn hart,
zo leeg,zo gebroken,
ooit nog te helen zijn?
death-amy: | Zondag, maart 12, 2006 12:51 |
heej bdankt voor je berichtj en mooi gedicht trouwens (k) | |
sara stevens: | Zaterdag, augustus 13, 2005 18:59 |
schoon gedichtje !! begrijp je voledig!! heb net hetzelfde tis heel pijnlijk maar er over praatte gaat het beste !!!!koesies | |
poes44: | Vrijdag, augustus 12, 2005 05:54 |
net zelfde mee gemaakt kop op komt wel goed geloof verzet bergen | |
meta85: | Donderdag, augustus 11, 2005 23:19 |
heel mooi geschreven en voor mij zeer herkenbaar. maak op het moment ongeveer zoiets mee. liefs meta |
|
Para**Wijffie: | Donderdag, augustus 11, 2005 22:19 |
Dat geeft niet, ik schrijf ook niet voor jou,toch? | |
MayadeBij*: | Donderdag, augustus 11, 2005 22:17 |
Je schrijversnaam alleen al suggereert ´labiel´ zijn (excuseer me de strakke analyse) Ik lees het niet eens.. het boeit me niet. | |
Raphael: | Donderdag, augustus 11, 2005 22:12 |
mooi...herkenbaar! Daknje! x Raphael |
|
Auteur: Lovely**Tears | ||
Gecontroleerd door: Sunflower | ||
Gepubliceerd op: 11 augustus 2005 | ||
Thema's: |