Leven!
Als de schemer valt,
de duisternis stil nadert
vlucht je in je eigen dromen
ben je onzeker
over wat er
misschien gaat komen.
.
Als de duisternis
haar intree doet,
de schaduwen op de muur
je steeds benauwen,
ben je bang en zo onzeker
op wie je moet vertrouwen.
Maar s,morgens,
met het ochtendgloren,
komt de zon die warmte geeft
mag je blij zijn
toch te roepen;
Goddank,, Vader....
Dat ik leef!!!!!!
Raira (Ria): | Woensdag, augustus 10, 2005 18:29 |
en ik sluit me bij Janny's woorden aan prachtig liefs knuff Ria |
|
Bowie4ever: | Woensdag, augustus 10, 2005 17:37 |
Wat een mooi gedichtje ik ben sprakeloos... XxX Bowie4ever |
|
Auteur: jackie lokker | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 10 augustus 2005 | ||
Thema's: |