Ik begrijp het niet
zie je echt niet mijn verdriet
ik weet, ik kan het goed verbergen
dus zo goed kan je me echt niet kennen.
Mijn hart is soms zo aan het bloeden
en jij, jj hebt geen enkel vermoeden.
je beseft niet wat er in mij leeft
dus mij aanvoelen dat doe je blijkbaar niet.
Onze liefde is goed,
dat is wat ik dacht
waarom mis ik dan alles wat ik vroeger had?
Ik zou het je ook kunnen zeggen,
maar daarvoor heb ik niet de moed.
Ik zwijg, ik berust en aanvaard,
misschien om die redenen ben jij mijn liefde waard.
Het masker zal ik blijven dragen
wie weet,
tot het einde van onze dagen.
hopelijk blijf ik volharden
dat is heelwat ellende gespaard.
de rust zal ooit wel komen...
voor eeuwig en altijd
in mijn dromen