Alles wat je deelt
de dingen die je me vertelt:
pijnlijke stress, lachen van vreugde
het lucht op, da’s het enigste wat telt

Je hebt iets in je gehad
geen aandachttrekkerij
het sprak me aan
zo puur, ‘k werd blij
en merkte dat er wat ontbrak bij jou
toen ik later het vertrouwen had gewonnen
dikke tranen rollen uit grauw’
de gebroken ogen die kijken naar glas
stukken in je hand
leegte die alleen jij door een kras
voelt en begrijpt
kon je niet verlaten, want je was
en bent voor mij belangrijk geworden
niet velen weten wat er in je omgaat
’t Is juist die reden dat ik je niet verlaat
want mijn denken kan niet zonder

Zelfs kleine dingen die je me zei
kan m’n aandacht niet verslappen
ging me zelfs meer boeien
ook al is je mond ‘ns op mij aan het happen
ik probeer er doorheen te kijken; het laten vergroeien
door te blijven kijken naar het positieve
te blijven opzien naar je creatieve
persoonlijkheid van jou blijft uniek
al krijg ik opstand van buitenaf
binnen in mij weet ik dan
dat het zien van jou van veraf
verder kijken is dan het zien van hun

Wat vergeten is leert mij verder kijken
naar de toekomst
wat ik toen te weinig deed gaan verrijken
luisteren naar je hart, de stem van binnen
het gevoel dat zegt
wees gerust; ga beginnen