Terwijl ik mezelf verkocht.
Ik lach je smalend,
de billen bloot gekeerd
en vrij je ’s avonds lustig
zoals mij vrijgevig is geleerd.
In donker ongekende plekken,
door menig man bezocht
terwijl ik huilend in mijn onmacht
mezelf dan maar verkocht.
Ik lach je smalend,
vergeet m’n eigen ik
en streel je tot orgasmes
terwijl ikzelf
m’n wonden stil belik.
Reacties op dit gedicht
| -Rosa-: | Dinsdag, augustus 16, 2005 15:49 |
| Zeer mooi doch erg droef. Hoogachtend, |
|
| milamber: | Maandag, augustus 08, 2005 19:14 |
| pijnlijk.. als scherpe nagels in de ziel, de droevenis verwoord met een helderheid die treft, en een emotie die overweldigd. groetjen en sterkte kerwin |
|
| I, Lucifer: | Maandag, augustus 08, 2005 18:30 |
| Whow.... [knippert met zijn ogen] heftig, dit. Maar je hebt het meesterlijk verwoord. liefs, Luc. |
|
| sunset: | Maandag, augustus 08, 2005 12:59 |
| Zo droef, onmachtig makend, rakend verwoord. Liefs en mijn genegenheid / sunset |
|
| FireFly: | Maandag, augustus 08, 2005 10:50 |
| Prachtig gedicht, over minder mooi gebeurtenissen. Hoop dat je er uit komt. (F) |
|
| L.Bert: | Maandag, augustus 08, 2005 00:18 |
| Een super geweldige ontboezeming die me de adem beneemt. | |
Over dit gedicht
| Auteur: Elientjen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sunflower | ||
| Gepubliceerd op: 08 augustus 2005 | ||
| Thema's: | ||