Dichten
Ik zal het pure hemelschatten
De sterren plukken in menige hand
De horizon verbreden naar het einde aller tijden
Zeg me waar ik niet beland
Ik verzamel bloemen in haren van vertouwen
Na morgen dood!, Dood…..na morgen
Je mag dagelijks naar morgen smachten
Kom, keer met mij je zorgen
Deel met mij mijn zon
Slaap de nachten met me door
Geef je bronzen maan aan mij
Daar is jouw en mijn vrijheid voor
Het dichten dicht me soms
Het pad smal, zelden breed
Gedachten maken mijn woorden dieper
Maar ben en blijf slechts naakt gekleed
Wat wil je dicht, wat wil je van mij?
Mijn woorden als natte vinger gebaar zien?
Zinnen zet zomaar, gedachteloos?
Je zult verbaasd staan, als ikzelf mezelf opdien.
willem
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 05 augustus 2005 | ||
Thema's: |