Te Land en ter zee al hoog uit de lucht
Viel ons noodlot op aarde als een klucht
De één kreeg er een plaats al op het land
Anderen zijn in het water beland
Zo werd men op het land allicht geducht
Alsof men voor jouw impact was gevlucht
Doch van stof tot stof en niets naderhand
Bij de regen nat, door de zon verbrand
In het water gevallen met een zucht
Sloeg ik er ring naar ring als op de vlucht
Steeds maar groter verwijzend naar de kant
Om eveneens te sterven in het zand
Nu stijgt men toekomstig hoog als toevlucht
In die zoektocht naar de verboden vrucht
En ik kijk wazig vanuit mijn bosrand
Hoe men de sterrenhemel heeft bemand