kon ik mijn leven maar vergelijken met een dans
dansen op spitsen in het theater
dansend, een solo in het licht
de spots op mij gericht
Al mijn gevoelens samen in een dans
mij laten lijden door de muziek
mij verliezen in de klanken
mij in het zweet dansen
als een pliƩ staat voor mijn verdriet
hoeveel moet ik er dan wel niet dansen
dans ik kleine pasjes vooruit
een grote pirouette tot besluit
Maar wat als de muziek
zomaar, plotseling stopt
moet ik dan verder dansen
met de felle spot op mij gericht
sta ik daar in het eenzame licht
wat als de muziek mij niet kan leiden
hoe moet ik weten wat te doen
welke pasjes te nemen
om te dansen door het leven