Nog nooit is er deze angst geweest
er gaat iets gebeuren
maar wat
een lach een snik
machteloos zijn
geestelijke pijn
een lichaam dat niet meer wil
over en uit
maar misschien is er nog hoop
waarop?
Het is nu heel dichtbij
een ruis
ongekend
er word aan haren getrokken
niets voelen
handen vol met haar
gedachten over het leven
doe het
rust is wat er moet komen
voor altijd altijd
Lievelingetje45: | Zondag, juli 31, 2005 22:06 |
Ik wens je veel sterkte en wil je daarom vragen geef niet op blijf moedig doorvechten! Liefs en een knuffel! |
|
Lia : | Zondag, juli 31, 2005 20:55 |
heftig dicht...knuf.. hou je taai.. | |
flores: | Zondag, juli 31, 2005 18:53 |
En zelfs de rust zal niet de rust geven die jij zoekt..geloof me. Het is teveel, dat zeker. Maar ach, je bent en blijft een vechter.. Take care!! Liefs, een omhelzing (laat je niet meer los!), en een dikke knuffel.. Je andere jij..en samen..you know |
|
Visje: | Zondag, juli 31, 2005 14:39 |
ik vind het erg mooi geschreven.. echt heel erg mooi.. sterkte liefs Visje |
|
Janette Scharenborg: | Zondag, juli 31, 2005 12:55 |
Nu snap ik het wel, zo voelt mijn dochter ook. Ik wens je heel veel sterkte, het is een rot ziekte. Veel liefs Janette | |
lisa21: | Zondag, juli 31, 2005 11:39 |
zow hee!!! heel erg mooi neergezet veel liefs lisa xxx | |
Auteur: elze | ||
Gecontroleerd door: ~Marina~ | ||
Gepubliceerd op: 31 juli 2005 | ||
Thema's: |